De straat ligt bezaaid met sigarettenpeuken. Sigarettenpeuken (raar woord trouwens als je het een paar keer hardop achter elkaar zegt) die een onderdeel vormden van een ooit zo belangrijk genotsmiddel voor iemand. Tenminste, dat hoop ik. Dat iemand er ook echt van genoten heeft toen hij of zij de sigaret aan zijn of haar lippen zette. Ik zie maar al te vaak mensen op straat die de sigaret haastig aan hun lippen zetten en er net zo snel weer tussenuit bewegen. Proef je dan daadwerkelijk iets? Geniet je er dan van?

Zwerfafval
De oplettende lezer merkt al dat ik geen roker ben. Ik heb geen idee hoe dat werkt met dat verslavende gevoel, dus dat laat ik lekker aan de rokers zelf over. Maar wat ik wel echt heel irritant vind, is dat datzelfde peukie zo vaak als oud vuil op straat beland. Net als kauwgom, blikjes, flesjes, papiertjes en andere overblijfselen van iets dat ooit van toegevoegde waarde was voor de eigenaar.
Ik snap niet dat mensen denken dat het ook maar iets van een positieve bijdrage levert aan het straatbeeld of de natuur. Of ze zijn zich er niet bewust van. Of het kan ze niets schelen.
Maar in datzelfde ‘milieu’ moeten we maar wel mooi met zijn allen leven.

Stranden, bermen, speeltuinen. Het zijn broedplaatsen voor zwerfafval. En ja, daar erger ik me nogal aan. Het ziet er niet uit en het geeft de natuur een portie gif.
In het kader van; “verbeter de wereld, begin bij jezelf”, pluk ik regelmatig wat uit de berm of doe een opruimrondje over de speeltuin waar ik me op dat moment met dochterlief bevind.
Gelukkig zie ik het vaker. Dat andere mensen dat ook doen. Niet omdat ze persé willen dat andere mensen dat zien, maar omdat het ze irriteert en ze daar iets aan doen.

Afvalscheiding
Wat ik ook zie, is dat er steeds meer aandacht is voor afvalscheiding en bewuster omgaan met verpakkingsmaterialen. Papieren rietjes in plaats van plastic exemplaren. Geen gratis plastic tasjes meer in de winkels. Extra brengparkjes in de wijken voor onder andere plastic, glas en oud papier.
Op onze laatste vakantiebestemming op Sardinië stonden er zelfs vijf verschillende bakken voor de diverse afvalstromen. En of het nu toevallig op dit deel van het eiland zo was of niet; de stranden en bijbehorende strandtentjes waren brandschoon. Niemand liet iets achter op zijn of haar zitplek. En dan geen ‘algemene’ restafvalbakken bij de strandopgangen of bij de uitgang van de restaurants, maar ook hier aparte bakken waar alles netjes gescheiden werd ingezameld.

Nu weer terug in Nederland lees ik afgelopen week op een krijtbord bij de plaatselijke kinderboerderij dat ze per heden aan afvalscheiding doen om zo een bijdrage te leveren aan het milieu (en ok, ook om kosten te besparen).
Lijkt me een positieve ontwikkeling (alhoewel ik nog steeds niet helemaal overtuigd ben dat alles wat in die aparte bakken zit ook apart wordt verwerkt/verbrand. Als iemand me dit kan vertellen; reageer vooral! ?).
Op deze manier worden we ons niet alleen bewust van de hoeveelheid, maar ook de soorten afval die we ‘uitscheiden’ (al hebben die beestjes die er op de kinderboerderij rondlopen daar letterlijk geen boodschap aan ;)).

Genot
Om alles zo mooi schoon te krijgen als op mijn laatste vakantiebestemming, zullen er echter nog een hoop omzwervingen gemaakt moeten worden. Niet overal is namelijk direct een milieuvriendelijk alternatief voor beschikbaar en gedrag en gewoonten veranderen we niet zomaar.
Maar zoals bij alles; alle kleine beetjes bij elkaar maakt het verschil. Laten we van al die ‘genotsmiddelen’ ook na gebruik nog lang nagenieten; door middel van een schoon straatbeeld.