“Plop, kirebel, boink…” voel ik in mijn zij. En even later ook dichtbij mijn navel. Sinds een paar weken heb ik de hele dag door vlinders in mijn buik. Een intens gevoel van liefde verspreidt zich regelmatig door mijn lichaam. Er is geen houden meer aan en dat wil ik ook eigenlijk helemaal niet. Ik ga het niet meer ontkennen; ik ben verliefd. Ik ben heimelijk verliefd. Verliefd op iemand die ik nog niet eens ken, maar waarvan ik nu al weet dat ik dat ik haar nooit meer kwijt wil. Het fladderende gevoel van een vlinder die zijn vleugels soms heel zachtjes en soms wijd open slaat, voel ik sinds een paar weken niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk in mijn buik. Er ontstaat en groeit een heel nieuw wezentje in mij en haar bewegingen zijn daarvan het levende bewijs. Het doet me beseffen dat ik mijn nieuwe liefde straks ook echt zal gaan zien, zal gaan vasthouden en liefhebben. Een vooruitzicht waar ik jaren van gedroomd heb en waarover ik de laatste maanden ook steeds sterker droom. Ook al weet ik nog helemaal niet zo veel over die fladderende vlinder in mijn buik; mijn onderbewuste laat me regelmatig beelden zien. Beelden van een nieuw leven die heel fijn aanvoelen, maar ook vage schimmen of beelden van gruwelijke overstromingen met een verkeerde afloop. Vooral die laatste probeer ik zo snel mogelijk weer te vergeten, alhoewel ik ook ergens lees dat dromen over water juist symbool kan staan voor het bevallen van een kind. Ok, met dat idee in mijn achterhoofd kan ik die dromen nog wel aan. Tegelijkertijd weet ik dat al die gedachten ook symbool staan voor het onbekende. Het onbekende met alles. Ik kan nog zoveel over ervaringen van anderen lezen, verhalen aanhoren of eigen jeugdherinneringen ophalen; weten hoe het leven met mijn nieuwe liefde er straks uit gaat zien, doet niemand. Het is nog een groot geheim. Een geheim dat nog nergens staat uitgeschreven, maar waarvan de details straks hopelijk wel met veel plezier worden opgeschreven. De basis voor een gelukkige vlinder is met alle liefde gelegd. Het wachten is op het moment dat ze haar vleugels aan de buitenwereld laat zien en hoe ze daarmee haar grenzen gaat verkennen. Het moment waarop ik haar eindelijk echt ga leren kennen; mijn geheime liefde. En tot die tijd geniet ik van iedere minuut dat ze nog veilig fladdert binnen mijn (buik)grenzen.